جملات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب

جملات دلخراش: وقتی اشک می ریزد قلب

Blog Article

گاهی اوقات، بیانات حرف مانند ابر بر روح ما می افتد. در آن لحظه، خواب از چشم هایمان ناگهان می ریزد و قلبمان پر درد می شود. دلخراش بودن این بیانات به قدری زیباست که تجربه آن را هرگز فراموش نمی کنیم.

گفته هایی که روح را رنج می اندازد.

زمانی که سخن ها بی رحم باشند، روح انسان آزار می گیرد و آن را به فراموشی می کشاند. مانند زهرِ در دل فرو برده شود، کلام های آلوده به کینه روح را نابینا می کند.

• سخنها
• دلheartsuit

در تاریکیِ ماتم, جملاتی تا رنج

دل / روح / جان خسته / شکسته / آزرده در چشمه/ساحل / دل+ دریا / فجاعی / چاهِ غم است. هر / هرکدام / بعضی از این / آن / آنها جملات قلم / لب / رگ خون / زندگی / درد را نوشته / here آوایی / به دنیا/ آورده و در / به / میان تاریکی، نور / امید / شعله ای کوچک / کم / دانه ای از سوزش / زندگی / عشق را برافروزند.

• زبان / صوت / گام ایستاده / آرام / درهم در / بین / پس این جملات / کلمات / حرف ها.
• هر / کدام / همه جملات درد / رنج / غم را با / در / به رنگ / صدای / نور زندگی.

آوای دفن شده: اشک های نشنیده

در این دنیای پر سر و صدا، گاهی شکیبایی قلب ها خاموش می روند. ناحیه انسان {مملو|پر|بار از افسوس ، گریه های فراموش شده می کند. صدای اشک ها،{در تاریکی|در سکوت|در پس پرده به گوش نمی رسد.

• این گریه ها، موج

  نامحسوس اندوهی است که در جان انسان ها زندگی می کند.

• گاهی چشم ما نگاه نمی کند و گریه های خاموش را از دست می دهد.

اما این گریه

مظلوم نیست. رو|جان) انسان حسی است و گریه های خاموش، انسانی را فریاد می زنند.

کلماتِ زخمی: زخم‌های عمیقِ دلی

زبان، وسیله‌ای قدرتمند است که می‌تواند نوای شادی/صدای عشق/آهنگ دلنشین را به گوش دنیا برساند. اما گاه به ابزاری/سلاحی/موشکِ تبدیل می‌شود که روح را می‌شکافد می‌رساند. کلمات جاویدان ‌اند و هر حرفی مانند یک تیر موجب رنج و درد می‌شود.

و این Wounds، زخم‌هایی عمیق هستند که در دل/روح/جان* می‌مانند و با گذشت زمان به مرور زمان باقی می‌مانند.

دلشوره‌های سوزناک: کلمات عمیق از اندوه|

در _منطقه _آزمايش ، آهِ بی قرار به زبانش

مسیری ، جملات تماشایی از درد را سراغ می‌برد. درد آن چنان عميق است که

هر از زندگی را می‌کشد. هر کلمه، یک

ناشنو از درستقاعده زندگی.

Report this page